ΕΤΣΙ! ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ

ΕΤΣΙ! ΞΕΚΙΝΗΣΕ Η ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Αύγουστος 1995. Ο τότε Αρχηγός της ΕΥΠ, Ναύαρχος κ. Βασιλικόπουλος, παραδίδει έναν φάκελλο στον Ανδρέα Παπανδρέου. Μέσα στον φάκελλο υπήρχε ένας χάρτης.
«Πρόεδρε, Αμερικανικος δορυφόρος εντόπισε μεγάλα κοιτάσματα πετρελαίου και υδρογονανθράκων στο Αιγαίο».
Διαφήμιση

Η σημείωση εκτείνετο από την Κάρπαθο έως την Γαύδο και συμπεριλάμβανε μία «ασήμαντη» περιοχή όπου λίγο αργότερα έμελλε να γίνει διάσημη: Τις βραχονησίδες «Ίμια».»Προάγγελος γεγονότων, πρέπει να οργανωθούμε» ήταν η αντίδραση του Ανδρέα. «Εάν εμείς το μαθαίνουμε τώρα, οι Τούρκοι το γνωρίζουν εδώ και εβδομάδες» συμπλήρωσε.
Μέσα στον φάκελλο επίσης υπήρχαν έγγραφα που αφορούσαν τον τότε υπουργό βιομηχανίας, Κώστα Σημίτη.

Λίγες ημέρες μετά, στο πλαίσιο της 60ης Διεθνούς Έκθεσης της Θεσσαλονίκης, ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Κάρολος Παπούλιας συναντώνται με τον Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών Αντρέι Κόζιρεφ. Το θέμα της συνάντησης ήταν η κατασκευή του πετρελαιαγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης (!!!). Ανακοινώθηκε ότι τα δυο μέρη έχουν καταλήξει σε οριστική συμφωνία, όμως η έναρξη των έργων είναι θέμα των κατασκευαστικών εταιρειών.
Στην ομιλία του στην ΔΕΘ, ο Ανδρέας Παπανδρέου κάνει λόγο για επερχόμενο θερμό επεισόδιο με την Τουρκία. Αυτή η αναφορά πέφτει σαν κεραυνός εν αιθρία αφού οι σχέσεις των δύο χωρών διένυαν μία από τις ομαλότερες περιόδους της ιστορίας εκείνη την περίοδο.

Στην συνέντευξη τύπου που ακολούθησε, ο Ανδρέας Παπανδρέου, καρατομεί τον Κώστα Σημίτη, ο οποίος υποβάλλει την παραίτηση του και από το εκτελεστικό γραφείο στις 11 Σεπτεμβρίου.
Λίγους μήνες μετά, τη Δευτέρα 15Ιανουαρίου 1996 ο Ανδρέας Παπανδρέου συντάσσει την επιστολή παραίτησης του μέσα στο Ωνάσειο όπου νοσηλευόταν, υπό καθεστών πιέσεων, μεταξύ των οποίων και της επιμονής του γιου του, Γεωργίου τότε υπουργού παιδείας. Ενδεικτικά τα σχόλια κάποιων «ξένων»: «Μετά την επανεκλογή του, το 1993, κατηγορείται πως αναγορεύθηκε σε «πρωταθλητή της εθνικιστικής αδιαλλαξίας και της «υπεράσπισης του ελληνισμού και της ορθοδοξίας»!! Εθνικιστές Τάσο μου, εθνικιστές.

Αντικαταστάτης του εκλέχθηκε εσπευσμένα από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ στις 18 Ιανουαρίου του 1996 ο …Κώστας Σημίτης!
Λίγες ημέρες μετά, σαν έτοιμοι από καιρό οι Τούρκοι ξεκινούν το θερμό επεισόδιο στα Ίμια. Λες και γνώριζαν την έλευση του «δυναμικού» Σημίτη, ώστε να ξεκινήσουν την ενέργεια που οδήγησε στην δημιουργία γκρίζων ζωνών στην περιοχή που όπως είδαμε, οι «ευχαριστούμε την κυβέρνηση τους» ΗΠΑ γνώριζαν για το κοίτασμα. Να γιατί δεν μιλούν για ΑΟΖ στο Αιγαίο…

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έδινε την μάχη για τη ζωή, την οποία κέρδισε προσωρινά στις 22 Μαρτίου του 1996. Οι γκρίζες ζώνες ήταν ήδη γεγονός, ο ανεκδιήγητος Μπέρνς είχε δηλώσει ότι δεν αναγνωρίζουν (οι ΗΠΑ) Ελληνική κυριαρχία στα «Καρντάκ». Ο Γεράσιμος Αρσένης δηλώνει σιβυλλικά: ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα στείλει το μήνυμά του όταν έρθει η ώρα, αναφερόμενος στην πρόσφατη εθνική απώλεια.
Το 4ο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, ήταν αυτό που θα έκρινε την διαδοχή στην ηγεσία του κόμματος. Εκεί ο λόγος του Ανδρέα Παπανδρέου, θα ήταν καταλυτικός για τις εξελίξεις. Είχαμε μπει στον Ιούνιο. Στο τέλος του μήνα θα κρινόταν η τύχη του κόμματος και όπως δείχνουν τα σημερινά γεγονότα, ολόκληρης της χώρας.

Ο Ανδρέας έχει αποφασίσει να μιλήσει και να αποτρέψει αυτό που εξύφαιναν οι «σύμμαχοι». Κλίντον και Γερμανοί χέρι – χέρι από τότε, όπως και τώρα. Καλεί τον Αντώνη Λιβάνη στο σπίτι του στην Εκάλη για να γίνει το σκαρίφημα και να συγκεντρωθούν τα στοιχεία πάνω στα οποία θα γινόταν η ομιλία που θα άλλαζε τον ρου της ιστορίας. Είναι 22 Ιουνίου του 1996.

8 το απόγευμα, ο Ανδρέας Παπανδρέου έχει ολοκληρώσει την ομιλία και ο Νίκος Αθανασάκης την έχει δακτυλογραφήσει στον υπολογιστή του σπιτιού της Εκάλης, ο Λιβάνης έχει ήδη αποχωρήσει. Στο σπίτι παρέμειναν ο Νίκος Αθανασάκης και ο Τηλέμαχος Χυτήρης όπου συνέφαγαν, τους οποίους ο Ανδρέας Παπανδρέου χαιρέτησε δια χειραψίας (!) όταν το δείπνο ολοκληρώθηκε.

Ήταν μία πύρινη ομιλία. Όπως είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από τα «Bullet Points» του προσχεδίου. Μία ομιλία με τρανταχτές αποκαλύψεις, μία κατάθεση ζωής που θα άλλαζε το πολιτικό κατεστημένο, μέρος του οποίου ήταν για δεκαετίες και ο Ανδρέας Παπανδρέου. Μα κυρίως, ήταν μία ομιλία για το μέλλον της χώρας και όσων το επιβουλεύοντο. Φανταστείτε έναν Ανδρέα υποβασταζόμενο στο συνέδριο να αποκάλυπτε σχέδιο εκποίησης της χώρας κατονομάζοντας συνεργάτες εντός του κινήματος…

Εκεί λοιπόν, επενέβει η μοίρα που έπαιξε ένα τραγικό παιχνίδι. 8 η ώρα το απόγευμα η ομιλία είναι έτοιμη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου κοιμόταν, ο Νίκος Αθανασάκης με τον Τηλέμαχο Χυτήρη καθόντουσαν στην βεράντα της βίλας παρότι η ώρα ήταν περασμένη, προφανώς μαγεμένοι από την όμορφη καλοκαιρινή νύχτα.

1 τα ξημερώματα, βγαίνει η νοσοκόμα που παρακολουθούσε τον πρόεδρο και τους ανακοινώνει ότι υπήρχε πρόβλημα. Αμέσως καλούν τον Κρεμαστινό που καταφτάνει σε σύντομο χρονικό διάστημα, όμως ήταν ήδη αργά. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, ήταν νεκρός.
Στο ιατρικό ανακοινωθέν που εξεδόθη αναφέρει : » Περί ώραν 1,30 ο πρόεδρος Ανδρέας Παπανδρέου αιφνιδίως αισθάνθηκε δυσφορία και ανέπτυξε κοιλιακή ταχυκαρδία, η οποία εντός δύο λεπτών εξελίχθηκε σε ηλεκτρομηχανικό διαχωρισμό. Εγένετο παρατεταμένη προσπάθεια ανανήψεως. Η γενική εικόνα και τα εργαστηριακά ευρήματα, είναι συμβατά με οξύισχαμικό επεισόδιο, το οποίο τελικώς επέφερε και το θάνατο, στις 2,30 το πρωί Κυριακής 23 Ιουνίου 1996″.

Ο Νίκος Αθανασάκης, έτρεξε στον υπολογιστή για να περισώσει όπως θεωρήθηκε αυτή την ιστορική ομιλία – ντοκουμέντο. Έκανε ένα αντίγραφο και (προφανώς από λάθος λόγω της έντασης των γεγονότων) διέγραψε το αρχείο από τον σκληρό δίσκο.

Το συνέδριο έγινε στις 30 Ιουνίου όπου πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ εξελέγει ο Κώστας Σημίτης. Η ομιλία αυτή, δεν διαβάστηκε ποτέ, παρ’ ότι προοριζόταν για το συνέδριο.

Λίγους μήνες αργότερα, η χήρα του Ανδρέα, η Δήμητρα Λιάνη – Παπανδρέου, αναζήτησε αυτό το ιστορικό ντοκουμέντο. Προσπάθησε να επικοινωνήσει με τον μέχρι πρότινος «ευνοούμενο» Νίκο Αθανασάκη, αλλά δεν στάθηκε δυνατόν να τον βρει. Επικοινώνησε τότε με τον Τηλέμαχο Χυτήρη. Του ζήτησε να της βρει την ομιλία.
ημέρες μετά τον ξαναπήρε στο τηλέφωνο αφού δεν είχε ανταπόκριση. Ο στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου της είπε τότε ότι δεν ήταν δυνατόν να της δώσει την ομιλία, διότι αυτός και ο Νίκος Αθανασάκης είχαν πάρει «όρκο τιμής» να μην την αποκαλύψουν ποτέ.

Έτσι λοιπόν, η ιστορία σκέπασε με ένα πέπλο μυστηρίου αυτή την ομιλία, την τελευταία πολιτική πράξη ενός μεγάλου ηγέτη. Μία ομιλία που σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες, εάν την εκφωνούσε υποβασταζόμενος ο ίδιος ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στο συνέδριο, θα έκανε τον συμπαθή Σίμο Δανιηλίδη (που πρόσφατα επανήλθε στην επικαιρότητα) να μην φασκελώνει απλώς τον Κώστα Σημίτη. Μία ομιλία που ακόμα και με απλή ανάγνωση, θα άλλαζε την ροή της ιστορίας.
Έτσι λοιπόν, διαμορφώθηκε η νεώτερη Ελλάδα, αυτή που σήμερα στέκεται απαξιωμένη, σαν στημένη λεμονόκουπα στον Γερμανικό στίφτη με Αμερικάνικες πινελιές. Οι Παπανδρεϊκοί ηττήθηκαν κατά κράτος και το σύστημα Σημίτη επικράτησε με τις γνωστές συνέπειες.
Ο Αγωγός Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη, έμελλε να επανενεργοποιηθεί από τον Κώστα Καραμανλή και να μπει στις καλένδες από τον Γιώργο Παπανδρέου.
Τα ναυπηγεία που με εντολή Παπανδρέου το 1995 δεν εκποιήθηκαν αλλά εδόθηκαν στην ΕΤΒΑ και τους εργαζομένους, έμελλε να Γερμανοποιηθούν παράγοντας υποβρύχια που γέρνουν. Με λίγες κόκκινες πινελιές από το αίμα του Περατικού.
Ο φλογερός αντιπαπανδρεϊκός Τάσος Μαντέλης, δεν διάβασε ποτέ την επιστολή – κόλαφο σε βάρος του Ανδρέα Παπανδρέου την οποία είχε ετοιμάσει για να στηρίξει την εκλογή Σημίτη. Έβγαλε το άχτι του υπογράφοντας συμφωνίες με την Siemens και πρωτοστατώντας στην γκριζοποίηση του Αιγαίου μέσω της νέας δομής του ΝΑΤΟ.
Η νέα εποχή είχε φτάσει. Οι άνθρωποι του προέδρου παραγκωνίστηκαν μέχρις ενός. Όλοι;
Διαφήμιση

Όχι. Οι δύο στενότεροι συνεργάτες του, ο Νίκος Αθανασάκης και ο Τηλέμαχος Χυτήρης ήταν οι μόνοι που αξιοποιήθηκαν από το σύστημα Σημίτη. Μαζί του και ο Πέτρος Λάμπρου, ο «ταμίας» του Ανδρέα. Ήταν οι μόνοι που απέλαβαν «τιμές» από το νέο καθεστώς.
Τι οξύμωρο… Αυτοί με τον «όρκο τιμής» και αυτός με τα αργύρια. Άλλωστε, κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να καθορίζει ο ίδιος την «τιμή» του.
…όχι όμως και το τίμημα.

Πηγή : Ολύμπια

Loading...

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΙΘΑΝΟ — Ελάχιστοι το ήξεραν! — Πως λεγόταν η Αθήνα πριν ονομαστεί … Αθήνα;

ΑΠΙΘΑΝΟ — Ελάχιστοι το ήξεραν! — Πως λεγόταν η Αθήνα πριν ονομαστεί … Αθήνα;
Η Αθήνα είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας. Είναι από τις παλαιότερες πόλεις του κόσμου, με την καταγεγραμμένη ιστορία της να φθάνει ως το 3.200 π.Χ

Το αρχικό όνομα της Αθήνας ήταν Ακτή ή Ακτική και το είχε πάρει από τον πρώτο της βασιλιά τον Ακταίο.

Το δεύτερο της όνομα ήταν Κεκροπία και οφειλόταν στο βασιλιά Κέκροπα ο οποίος διαδέχθηκε τον Ακταίο, καθώς παντρεύτηκε την κόρη του.

Επί βασιλείας του Κέκροπα πήρε το όνομα Αθήνα.

Σύμφωνα με το μύθο, όλοι οι άνδρες της πόλης ψήφισαν υπέρ του Ποσειδώνα και όλες οι γυναίκες υπέρ της Αθηνάς.

Οι γυναίκες υπερτερούσαν κατά μία ψήφο.

tonwtiko.com
Διαφήμιση

loading...

Διαφήμιση

Loading...

Διαβάστε περισσότερα

ΕΛΕΝΗ 24 ΧΡΟΝΩΝ: «ΚΑΙ ΚΑΠΩΣ ΕΤΣΙ ΤΟ ΕΚΑΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΜΕΝΟ ΜΟΥ ΘΕΙΟΥΛΗ – ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΟΜΩΣ…»

​Τα γεγονότα που θα σας διηγηθώ συνέβησαν πριν απο περίπου οκτώ χρονιά μεταξύ του άντρα της
θείας μου και έμενα…
Ήμουν αρκετά μικρούλα κι εκείνος με περνούσε είκοσι χρόνια. Όλα ξεκίνησαν, όταν πήγα να μείνω μαζί τους αρχές του καλοκαιριού…
Στην αρχή σαν παιχνίδι, μετά σαν μια κατάσταση που με έκανε να μουσκεύομαι, όπου και όποτε έβρισκα την ευκαιρία -βασικά τον θείο να είναι μόνος του-πήγαινα και του κουνιόμουν,έριχναν πράγματα κάτω για να σκύβω προκλητικά μπροστά του και να τα πιάνω, κλπ κλπ…
Εκείνος με κοιτούσε περίεργα γιατί δεν του είχα δώσει δικαιώματα στο παρελθόν, και μάλλον, σε πρώτο στάδιο, θεωρούσε συμπτώσεις πολλά από τα καμώματα μου.
Διαφήμιση

Όταν λοιπόν, έφευγε η θεία από το σπίτι πήγαινα και καθόμουν δίπλα του,τον πείραζα,τον γαργαλούσα,μέχρι που άρχιζε κι εκείνος τα πειράγματα, που συνήθως τελείωναν με εμένα να παίρνω «κατ λάθος» τα χέρια του και να τα ακουμπάω πάνω μου κι εκείνος να τα αφήνει έχει παγωμένος…
Μετα βέβαια από τις πρώτες, 2-3 φορές που συνεβει το «ατύχημα» και επειδή εννοείται τον τρέλαινε η μικρή και αθώα -χαχαχα- ανηψουλα του, άρχισε να τραβάει λίγο παραπάνω το «αθώο» παιχνιδάκι μας, και να με χουφτώνει για τα καλά. Μερικες φορες κι ολας, επειδη το παραεκανα στην προκληση, δεν δισταζε να μου ριξει και μερικες σφαλιαριτσες, πραγμα που δεν με χαλαγε καθολου…
Ισα-ισα…
Ετσι περνουσαν οι μερες με παιχνιδακια τετοιου τυπου, μεχρι που μια μερα που ειμασταν μονοι στο δωματιο, με ξαπλωσε μπρουμητα πανω στα ποδια του κι αφου τον εχω τουρλωσει ετοιμη να αρπαξω ακομα μια σφαλιαριτσα, ενιωσα να γίνεται το «κακό».

Ηταν ενα δακτυλο του…
Εγω εκανα δηθεν πως δεν μου αρεσει και του ελεγα παρ'το θειουλη απο εκει,δεν μου αρεσει καθολου….
Τα βραδια συνηθως βαζαμε να δουμε ταινιες και εκανα πως με παιρνει ο υπνος ωστε να κοιμηθω στο ιδιο κρεβατι μαζι του.
Εκεινος -δυστυχως- δεν μου εκανε τιποτα μεχρι να τον πειραξω εγω. Ετσι, αρχιζα να παίζω μαζί του
μέχρι που τον ένιωθα και τοτε απομακρυνομουν και τον αφηνα να με σκεφτεται και να με θελει τρελα.
Ενα βραδυ ειδαμε την ταινια μας και με πηρε ο υπνος, ο θειουλης δεν αντεξε ακουστηκαν τα βηματα της θειας μου, που ειχε σηκωθηκει ξαφνικα και ερχοταν μεσα στο σκοταδι, απο το αλλο δωματιο -τυχαια ή οχι δεν ξερω-.
Αμεσως εκεινος εκανε οτι κοιμοταν κι εγω, κακην-κακως, ανεβασα με μια κινηση βρακακι και πυτζαμα και σηκωθηκα και πηγα και ξαπλωσα στο κρεβατι μου, στο διπλανο δωματιο.
Το επομενο πρωι σηκωθηκαμε και ηταν σαν να μην εχει γινει τιποτα μεταξυ μας…μεχρι που ηρθε το βραδυ και μας βρηκε παλι ξαπλωμενους διπλα διπλα. απο την μια εγω, να κανω πως κοιμαμαι,
και απο την αλλη, εκεινος, με την καρδια του να χτυπαει τοσο δυνατα, που μπορουσα να την ακουσω…δεν περασε πολυ ωρα που ενιωσα το χερι του πανω μου…πρωτα στο ποδι μου, και σιγα-σιγα να ανεβαινει αλλα στην πραξη, οταν αρχιζαν «τα ωραια» με επιανε ενα αγχος, κι ενας φοβος…
Περασαν μερικες μερες χωρις να κανουμε τιποτα,σαν να ξεχαστηκε εντελως αυτο που συνεβη τις προηγουμενες μερες μεχρι που ενα πρωι εφυγε η θεια μου για την δουλεια και εμεινα μονη μου με τον θειο στο σπιτι…
Διαφήμιση

Εγω κοιμομουν -πραγματικα αυτη την φορα- οταν ηρθε διπλα μου ο θειος εκεί ειχα ξυπνησει για τα καλα, συνεχισα να το παιζω πως κοιμαμαι..
Ξαφνικα, με μια αποφασιστικη κινηση, ο θειουλης με πηρε αγκαλια και με πηγε στην κρεβατοκαμαρα.
Με ξαπλωσε ανασκελα και αφου εβγαλε τα ρουχα καταλαβαίνετε τι συνέβη για ακόμα μια φορά…
Μετα, με απολογητικο υφος, επεσε σχεδον λιποθυμος διπλα μου, ενω εγω, ημουν καπου μεταξυ του να ανοιξει η γη να με καταπιει και 7ου ουρανου…
Το βράδυ εκείνο πίστευα πως ήταν το τελευταίο στην αγκαλιά του θειούλη μου. Ενώ εγώ έχω όρεξη να συνεχίσω πάω από πάνω του χωρίς να μπορώ να καταλάβω τι γίνεται γύρω μου! Το ήθελα τόσο πολύ… Ξαφνικά αισθάνθηκα ένα χέρι να με ακουμπά και να μου αρέσει, αυτό που αντίκρισα ήταν η θεία μου ήρθε για να μπει και αυτή στο παιχνίδι… Μετά από αυτό το βράδυ δεν σταμάτησα να βρίσκομαι μαζί τους…
Πλέον ήταν μια άκρως οικογενειακή υπόθεση…

Πηγή

Loading...

loading...

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ❗ ΔΕΙΤΕ τη λίστα με τους 163 ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ και ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ της ΚΑΤΟΧΗΣ❗❗❗

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ❗ ΔΕΙΤΕ τη λίστα με τους 163 ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ και ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ της ΚΑΤΟΧΗΣ❗❗❗
H πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας αλλά και της κοινής γνώμης βλέπουν πίσω από τη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση την ύπαρξη ενός καλά επεξεργασμένου σχεδίου που έχει ως στόχο την υπερσυγκέντρωση του κοινωνικού πλούτου στα χέρια λίγων και την επιστροφή σε έναν «εργασιακό μεσαίωνα».

Σήμερα δεν υπάρχουν μαυραγορίτες και δωσίλογοι; Φυσικά και υπάρχουν και μάλιστα πολλοί…

Διαβάστε το παρακάτω ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΡΘΡΟ:

Πώς το μαύρο παρελθόν επηρεάζει το παρόν και το μέλλον

Τα ονόματα των 163 οικονομικών μεγαλοδοσιλόγων της Κατοχής

Tου Δημοσθένη Κούκουνα

Η ιστορία της κατοχής και των μεταπολεμικών χρόνων που γράφεται και ανασυντίθεται στις ύστερες πλευρές της, έγινε «μόδα» στις μέρες μας λόγω των πολιτικών συνειρμών των κατά πολλούς προδοτικών μνημονίων. Συζητείται ευρέως πάλι και πολλές φορές είναι πικρή. Όπως πικρή είναι και η αλήθεια.
Διαφήμιση

Παρουσιάζουμε εδώ τους 163 οικονομικούς μεγαλοδοσιλόγους, οι οποίοι κερδοσκόπησαν και πλούτισαν επί Κατοχής. Δεν είναι απαραιτήτως όλοι αυτοί μαυραγορίτες. Είναι όμως όλοι τους εκείνοι που δεν δίστασαν να συναλλαγούν με τις Αρχές Κατοχής, αναλαμβάνοντας προμήθειες ή κατασκευές για λογαριασμό τους.
Παρά το γεγονός ότι δεν έχει αφαιρεθεί ούτε ένα όνομα, ο κατάλογος αυτός δεν είναι πλήρης. Τον δημοσιεύουμε λοιπόν μάλλον ενδεικτικά, ώστε να ανιχνεύσουμε κάποια γνωστά ονόματα που απέκτησαν την τεράστια περιουσία τους, ελισσόμενοι επί Κατοχής και εκμεταλλευόμενοι τις περιστάσεις. Την ώρα που άλλοι συνάδελφοί τους πεινούσαν και δυστυχούσαν, που κυριολεκτικά δεν είχαν να θρέψουν την οικογένειά τους, που δεν μπορούσαν να διατηρήσουν τις επιχειρήσεις τους ή για λόγους αρχής δεν δέχονταν να ασκήσουν το επάγγελμά τους υπό τις συνθήκες αυτές, οι άνθρωποι αυτοί έσπευσαν με περισσή προθυμία να υπηρετήσουν τον κατακτητή ως νεροκουβαλητές.

Εμπορεύθηκαν τη δυστυχία του λαού μας εκείνη την κρίσιμη ώρα. Κατά βάθος δεν είναι οι «έξυπνοι» που κατόρθωσαν να επιπλεύσουν. Είναι οι άτιμοι και οι ανέντιμοι που σε ώρα εσχάτης δυστυχίας δεν αδιαφόρησαν μόνο για τον διπλανό τους που έψαχνε στα σκουπίδια για μια μπουκιά, αλλά του αφαίρεσαν από το λιπόσαρκο σαρκίο του τις ελάχιστες ρανίδες αίματος που του είχαν απομείνει.
Δεν είναι σχήμα εντυπωσιασμού.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι στη χρονική εκείνη φάση καταστροφής και διάλυσης, ο κατακτητής ανέθετε σε κάποιους εκλεκτούς του τις προμήθειες ειδών που χρειαζόταν και τις κατασκευές οχυρωματικών και άλλων έργων που θεωρούσε απαραίτητες. Όταν μιλάμε για προμήθειες ειδών, εννοούμε όλο το φάσμα παραγωγής, διότι ο κατακτητής (επικαλούμενος μάλιστα και το διεθνές δίκαιο) έπρεπε να τραφεί και να ξενισθεί στον κατακτημένο τόπο.

Η επιμελητεία των Αρχών Κατοχής θεωρούσε τα τιμολόγια των προμηθευτών (κατά κανόνα υπερτιμολογημένα) και τα υπέγραφε, ώστε να τα προσκομίζει προς εξόφληση στην Τράπεζα της Ελλάδος. Έτσι συνέβαινε ο πληθωρισμός να διογκούται και το χρήμα να χάνει ακόμη περισσότερο την αξία του.

Κάνουμε μια απλοϊκή περιγραφή της διαδικασίας, η οποία όμως δεν ήταν πάντα έτσι ιδανική.
Είναι γνωστή η περίπτωση μεγαλοβιομηχάνου επίπλων, ο οποίος επέτυχε να διαφθείρει τους συνήθως άτεγκτους σε τέτοια θέματα Γερμανούς αξιωματικούς της επιμελητείας και μοιραζόμενος μαζί τους τα δυσθεόρατα κέρδη που τόσο ακόπως αποκόμιζε, προμήθευε με έπιπλα για την καθημερινή τους διαβίωση τους Γερμανούς. Π.χ. ερχόταν με μετάθεση στην Ελλάδα ένας αξιωματικός και, με μέριμνα της επιμελητείας, επιτασσόταν το δωμάτιο ενός καλού αστικού σπιτιού και του το παραχωρούσαν για να κατοικεί.

Οι «μιλημένοι» της επιμελητείας πήγαιναν πριν για να το επιθεωρήσουν και διαπίστωναν ότι χρειαζόταν καινούργιο κρεβάτι, καινούργιο σαλόνι, καινούργιο γραφείο κ.ο.κ. Στη συνέχεια απευθύνονταν στον Έλληνα επιπλοβιομήχανο και έκαναν την παραγγελία τους για άμεση εκτέλεση. Ακολουθούσε η προσκόμιση του τιμολογίου, το οποίο το προωθούσαν στην Τράπεζα της Ελλάδος για είσπραξη και χωρίς καθυστέρηση εκείνη εξοφλούσε τον λογαριασμό του προμηθευτή.
Διαφήμιση

Αλλά τα έπιπλα της κατάστασης δεν παραδίδονταν παρά μόνο στα χαρτιά, αφού άλλωστε τα έπιπλα της ελληνικής οικογενείας που είχε διαταχθεί να παραχωρήσει το επιταγμένο δωμάτιο ήταν σε καλή κατάσταση. Αυτό γινόταν συστηματικά και έτσι συνέρρεε στα ταμεία του Έλληνα προμηθευτή πλούτος και πάλι πλούτος. Αλλά πλούτος αθέμιτος, ούτως ή άλλως. Οι Γερμανοί «συνεταίροι» έπαιρναν τη μίζα τους και όλα κυλούσαν ομαλά, με μόνιμο χαμένο την Τράπεζα της Ελλάδος που όλο και πλήρωνε. Μέχρι που κάποια στιγμή η ειδική υπηρεσία «εσωτερικών υποθέσεων» της γερμανικής επιμελητείας εντόπισε την απάτη.

Τόσο οι Γερμανοί όσο και ο Έλληνας «συνεταίρος» τους συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν στο στρατοδικείο. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι ποινές ήταν εξοντωτικές, συνήθως θανατικές, ιδιαίτερα για τους Γερμανούς που ήταν αναμεμιγμένοι. Ειδικά μάλιστα τότε, την εποχή του πολέμου, η χιτλερική Γερμανία είχε εκδώσει έναν ιδιώνυμο νόμο «περί προσβολής της εθνικής τιμής» στο εξωτερικό, δηλ. στις κατεχόμενες χώρες. Όποιος Γερμανός αξιωματικός ή οπλίτης λοιπόν υπέπιπτε σε αδικήματα που διέσυραν τη χώρα του (π.χ. βιασμοί, κλοπές, διαφθορά, απρόκλητες προσωπικές επιθέσεις κλπ.) υφίστατο αυστηρότατες κυρώσεις.

Θα αναρωτηθείτε τη συνέχεια. Ο Έλληνας επιπλοβιομήχανος (πρόκειται περί του Ελ. Σαρίδη) επέζησε. Ύστερα από κάποιων μηνών αγωνία για τη ζωή του, κατάδικος ων πλέον, επέτυχε να μετατραπεί η ποινή του. Για να το κατορθώσει αυτό, πλήρωσε ένα μυθώδες ποσόν σ’ έναν άλλον Έλληνα. Σ’ έναν γερμανομαθή νεαρό τότε Έλληνα δικηγόρο, ο οποίος ως «εξ απορρήτων» του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού είχε καλλιεργήσει ισχυρές φιλίες με τους εδώ Γερμανούς διπλωμάτες και στρατηγούς. Έχοντας τις κατάλληλες συστάσεις στην τσέπη του, ταξίδεψε στο Βερολίνο και κατόρθωσε να γλυτώσει τον πελάτη του.

Όχι όμως και τους Γερμανούς «συνεταίρους» του τελευταίου. Ο Έλληνας προμηθευτής θα είχε μεταπολεμικά να διηγείται τις διώξεις που υπέστη από τους Γερμανούς, χωρίς βέβαια να αναφέρει στους αγνοούντες από τους συνομιλητές του περί τίνος επρόκειτο, ενώ ο νεαρός εκείνος δικηγόρος (ο Ιωάννης Γεωργάκης, αργότερα εξ απορρήτων του μεγαλοεφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση) επέπρωτο αργότερα να γίνει μέλος της Ακαδημίας Αθηνών…
Αν κάπως έτσι αντλούσαν τα αμύθητα κέρδη τους οι προμηθευτές των Αρχών Κατοχής, φαντασθείτε τι γινόταν με τους εργολάβους και τους κατασκευαστές τεχνικών έργων. Ας αναλογισθούμε την πρώτη ημέρα της Κατοχής πόσοι δρόμοι, πόσα γεφύρια, πόσα λιμάνια και πόσες εγκαταστάσεις είχαν καταστραφεί. Αλλά και στη συνέχεια πόσες ανάγκες προέκυπταν για τις Κατοχικές Αρχές να ανεγείρουν φυλάκια, διάφορες εγκαταστάσεις, στρατόπεδα, οικήματα, φυλακές, κτίρια, αποθήκες, να ιδρύουν ή να επεκτείνουν αεροδρόμια και λιμάνια, να κατασκευάζουν οχυρωματικά έργα κ.ο.κ. Έτσι άρχισε η «χρυσή εποχή» των διαπλεκομένων κατασκευαστών.

Γνωστοί εργολήπτες και πολιτικοί μηχανικοί έσπευσαν να διασυνδεθούν καταλλήλως με αρμόδιους Γερμανούς και Ιταλούς αξιωματικούς για να παίρνουν τις αναθέσεις. Φυσικά δεν συνεργάστηκαν όλοι, πολλοί δεν θέλησαν ούτε καν να εργασθούν σε τέτοια έργα και προτίμησαν να πεινάσουν σε όλη την κατοχική περίοδο, αρνούμενοι να συμπράξουν στα στρατιωτικά έργα του εχθρού.

Όμως πολλά γνωστά ονόματα συνεργάστηκαν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας Έλληνας πολιτικός μηχανικός έφτασε στο σημείο να εφεύρει ένα υποκατάστατο των φορτηγίδων που οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν για τη μεταφορά υλικών στα νησιά. Τα καΐκια και τα άλλα πλοιάρια είχαν λόγω των πολεμικών γεγονότων περιορισθεί αριθμητικά και δεν επαρκούσαν στον κατακτητή για την εξυπηρέτησή τους. Ο ευφάνταστος πολιτικός μηχανικός έδωσε τη λύση, κατασκευάζοντας φορτηγίδες από …μπετόν αρμέ. Στην αρχή ναυαγούσαν συχνά, αλλά εκείνος ο δαιμόνιος συμπατριώτης μας συνεχώς βελτίωνε το κατασκεύασμά του.Και οι Γερμανοί ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ που είχαν εξασφαλίσει μια τέτοια καινοτόμο λύση για τις μεταφορές τους, ώστε έστειλαν αντίγραφα της εφεύρεσης στο Βερολίνο και από εκεί σε άλλες παραθαλάσσιες κατεχόμενες χώρες. Εννοείται ότι ο ίδιος θησαύρισε εξωφρενικά, αφού άλλωστε και εδώ το Ελληνικό Δημόσιο πλήρωνε.

Οι πολιτικοί μηχανικοί που είχαν αναλάβει την εκτέλεση τεχνικών και οχυρωματικών έργων από τις αρχές της Κατοχής μέχρι την άνοιξη του 1944 κέρδισαν κυριολεκτικά αμύθητα ποσά. Αν πάτε στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας και ρίξετε μια ματιά, αναζητώντας ποιο είναι το μεγαλύτερο και πολυτελέστερο μαυσωλείο, θα διαπιστώσετε ότι ανήκει σ’ έναν τέτοιον οικονομικό δοσίλογο, που θέλησε να διαιωνίσει την κατοχική αίγλη του ίδιου και της οικογένειάς του, εξασφαλίζοντας μάλιστα στα σκοτεινά εκείνα χρόνια την (παράνομη) άδεια του Δήμου Αθηναίων.

Σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές, ύστερα από την άνοιξη του 1944, αν όχι νωρίτερα, χωρίς να πάψουν να παίρνουν αναθέσεις και να συνεχίζουν την είσπραξη των αμύθητων κερδών τους, περνούν σε ένα άλλο στάδιο: σκέπτονται και το αύριο. Αρχίζουν να ενισχύουν οικονομικά διάφορες αντιστασιακές οργανώσεις, να χρηματοδοτούν αντιστασιακά έντυπα, στέλνουν κάποιο από τα παιδιά τους στα βουνά ή ακόμα και στο εξωτερικό για να «συμμετάσχουν στον κατά του εχθρού πόλεμο», ή επιτυγχάνουν να διασυνδεθούν με πράκτορες των συμμαχικών υπηρεσιών, στους οποίους παραδίδουν τα τοπογραφικά των έργων που εκτελούν και σωρεία άλλων χρήσιμων πληροφοριών που υποπίπτουν στην αντίληψή τους περί οχυρώσεων, νηοπομπών, ελλιμενισμών κλπ. Πολλές φορές τα χρήσιμα στοιχεία που διοχετεύονται στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής καταλήγουν στον βομβαρδισμό των υπό εκτέλεση έργων. Αυτό δεν είναι άσχημο, διότι έτσι παίρνουν νέα ανάθεση να ξαναρχίσουν από την αρχή, οπότε αυξάνεται ο τζίρος.

Με όλη αυτή τη διαδικασία, πολλοί από τους κατασκευαστές, που παραπέμφθηκαν μεταπολεμικά να δικαστούν για δοσιλογισμό στην Ελληνική Δικαιοσύνη, έφεραν ως μάρτυρες υπεράσπισης Βρετανούς αξιωματικούς ή αξιόπιστους αντιστασιακούς, οι οποίοι φυσικά κατέθεσαν ότι οι κατηγορούμενοι συνέβαλαν στη …συμμαχική νίκη. Ευνόητο είναι ότι σχεδόν όλοι αθωώθηκαν και οι θησαυροί θησαυροί. Μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση ήταν των μετόχων μιας τεχνικής εταιρίας, γνωστών ονομάτων της αθηναϊκής κοινωνίας (ο αδελφός του ενός υπήρξε μάλιστα επί πολλά χρόνια βουλευτής και υπουργός), οι οποίοι όχι μόνο δεν καταδικάστηκαν, αλλά και …παρασημοφορήθηκαν! Φυσικά στα μεταπολεμικά χρόνια διατήρησαν όλη τους την αίγλη και συνέχισαν οι ίδιοι, και σήμερα οι κληρονόμοι τους, να παίρνουν μεγάλα δημόσια έργα με προϋπολογισμούς που καλύπτονταν από τις αμερικανικές βοήθειες.

Κάπως έτσι έχει γραφεί η ιστορία των οικονομικών δοσιλόγων. Και αν τελικά δεν τα κατάφεραν να γλυτώσουν τις καταδίκες και τις τιμωρίες, επανήλθαν λαύροι και στελέχωσαν τη νεώτερη μεγαλοαστική τάξη.

Μέσα στα ονόματα του καταλόγου που δημοσιεύεται, θα παρατηρήσει κανείς ανθρώπους που μεταπολεμικά συνέχισαν την πληθωρική παρουσία τους στην ελληνική οικονομία, ορισμένοι μάλιστα έγιναν οι στυλοβάτες της μεταπολεμικής ελληνικής οικονομίας. Έως και σήμερα διατήρησαν τον πλούτο αυτόν, τον επαύξησαν και κάποιοι μάλιστα έγιναν τιμητές και με το χρήμα τους απέκτησαν φωτοστέφανα. Κάποιων άλλων τα παιδιά και τα εγγόνια συνεχίζουν να δρέπουν δάφνες στην οικονομική ζωή του τόπου ως μεγαλομεγιστάνες, στηριζόμενοι στον πλούτο που με τέτοιο τρόπο συνελέγη.

Θα εκπλαγεί κανείς διαπιστώνοντας ότι μέσα στον κατάλογο αυτόν δεν λείπουν εβραϊκά ονόματα. Το θέμα όμως δεν μας είναι άγνωστο. Πράγματι Έλληνες Εβραίοι υπήρξαν αρκετοί που συνεργάστηκαν οικονομικά με τον κατακτητή, αλλά και πολιτικά!

Μεταπολεμικά η Ελληνική Πολιτεία, αν και τιμώρησε τους οικονομικούς δοσιλόγους, δεν εξάντλησε την αυστηρότητά της ώστε να τους απομονώσει. Ούτε και η κοινωνία τους απολάκτισε. Αντίθετα, οι αρχές τους αντιμετώπισαν συχνά ευνοϊκά, σεβόμενες προφανώς την ογκώδη οικονομική επιφάνεια που είχαν στο σκότος και σε βάρος του λιμώττοντος λαού αποκτήσει.

Και όταν κάποτε ο οικονομικός δοσιλογισμός ξεχάστηκε, τα ίδια πρόσωπα, δηλ. πολλά απ’ αυτά, επανέκαμψαν με ζήλο στην επιχειρηματική δράση. Απαίτησαν προνόμια και τα έλαβαν. Με τα ισχυρά κεφάλαια, κεφάλαια που είχαν αποκτηθεί με κατοχικό «ιδρώτα» και υπό καθεστώς άκρατου αμοραλισμού, επένδυσαν σε μονοπωλιακά ή ολιγοπωλιακά είδη και τα πολλαπλασίασαν. Έγιναν οι Ηρακλείς της ελληνικής οικονομίας. Και σήμερα ακόμη, ύστερα από εξήντα χρόνια και παρά τις ζημίες και απώλειες σε περιόδους κρίσεων, υπάρχουν Έλληνες μεγιστάνες στηριζόμενοι στα κεφάλαια που συγκεντρώθηκαν χάρη στην οικονομική συνεργασία με τον εχθρό.

Θα αποφύγουμε τον πειρασμό να επιμείνουμε σε συγκεκριμένα ονόματα, αν και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί μόνος του να κάνει συσχετισμούς. Θα βρει μεγιστάνες που επί δεκαετίες πρωταγωνίστησαν στην οικονομική ζωή του τόπου. Θα βρει μεγαλοεπιχειρηματίες που προχώρησαν σε ποικίλες άλλες δραστηριότητες και κατέστησαν ταγοί της κοινωνίας μας, καθώς ανυποψίαστη η κοινή γνώμη είχε λησμονήσει την προέλευση των χρημάτων τους. Άλλους που χρηματοδότησαν μεγάλα ονόματα της πολιτικής ή άλλους που αναμίχθηκαν οι ίδιοι στην πολιτική για να γίνουν οι ίδιοι ή οι γόνοι τους υπουργοί και διαπρεπείς προσωπικότητες, χωρίς κανείς να φαντάζεται ότι με την εύνοια του κατακτητή απέκτησαν το παντοδύναμο χρήμα. Ορισμένους μάλιστα που δεν δίστασαν να διαθέσουν ψιχία (αναλογικά) από την περιουσία τους, τέτοιας πραγματικής αξίας όμως ώστε να τους απονεμηθεί μέχρι και ο τίτλος του εθνικού ευεργέτη! Και άλλοι, και άλλοι.

Εκτός από τους αναφερόμενους οικονομικούς δοσιλόγους, υπάρχουν και άλλες παρεμφερείς κατηγορίες, όπως οι κατοχικοί μεγαλομαυραγορίτες. Διαθέτοντας και καλλιεργώντας πάσης φύσεως διασυνδέσεις με τις Αρχές Κατοχής συγκέντρωσαν στα χέρια τους ποσότητες δυσεύρετων ειδών, κυρίως τροφίμων ευρείας κατανάλωσης, που τις έσπρωχναν στην κατανάλωση με χιλιοπλάσιες τιμές. Το αποτέλεσμα ήταν οι μεν μαυραγορίτες να θησαυρίζουν ανενόχλητοι και φυσικά ανεξέλεγκτοι, ο δε λαός να στερείται τα στοιχειώδη αγαθά που θα μπορούσε να προμηθευθεί, εκτός αν ήταν έτοιμος να διαθέσει ένα ολόκληρο σπίτι για να εξασφαλίσει λίγα μόλις γεύματα. Οι θάνατοι από πείνα οφείλονται σ’ αυτό το κλίμα μαυραγοριτισμού που απλώθηκε επί Κατοχής, ιδιαίτερα τον πρώτο χρόνο, τον φοβερό χειμώνα 1941-42.

Οι μαυραγορίτες ήταν στο στόχαστρο των κατοχικών κυβερνήσεων, ακόμη και των ίδιων των κατακτητών, αφού τους εξέθεταν στην κοινή γνώμη ως αδιαφορούντες για την επιβίωση του λαού. Ο στρατηγός Τσολάκογλου, ο κατοχικός πρωθυπουργός, σε πολλές περιπτώσεις παρενέβη θεαματικά για να ελέγξει την κατάσταση αυτή και είναι χαρακτηριστική η παρέμβασή του αυτή με τη χειροδικία του (τουτέστιν με τα χαστούκια του) προς κάποιους συλληφθέντες επ’ αυτοφώρω μεγαλομαυραγορίτες τροφίμων. Ανάλογη θεαματική αντιμετώπιση είχαν και άλλοι συνάδελφοί τους, αυτή τη φορά από τους Γερμανούς, οι οποίοι μάλιστα για παραδειγματισμό τους απαγχόνισαν από τους στύλους σε μεγάλους αθηναϊκούς δρόμους.

Το παράδοξο όμως είναι που μεταπολεμικά αυτοί οι μεγαλομαυραγορίτες επέζησαν οικονομικά, αλλά και κοινωνικά, παρά το γεγονός ότι η κατοχική συμπεριφορά τους ήταν πάνω απ’ όλα αντικοινωνική και ανθελληνική. Και βεβαίως όσοι δεν επέζησαν βιολογικά, είχαν τους φυσικούς διαδόχους τους για να πάρουν τη σκυτάλη και να συνεχίσουν το μεσουράνημα των επιχειρήσεών τους. Και πάλι το κατοχικό παρελθόν ξεχάστηκε. Και έχουμε χαρακτηριστική περίπτωση τον γόνο ενός τέτοιου μεγαλομαυραγορίτη τροφίμων, διαθέτοντα πάντα το ισχυρότατο ταμείο που με τέτοια διαγωγή είχε σχηματίσει ο πατέρας ή ο παππούς του, να φθάσει – πενήντα χρόνια αργότερα – στη δημοσιότητα, ως αγοραστής της κληρονομητέας έπαυλης Μινέικο του Ψυχικού, την οποία αγόρασε από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι εκείνος που και μόλις πρόσφατα εμφανίσθηκε πάλι στη δημοσιότητα, επειδή ζητεί να του επιστραφούν τα χρήματα που είχε διαθέσει για την αγορά, η οποία ύστερα από ένα περίπλοκο πλέγμα διαδικασιών, ακυρώθηκε. Και, να προσθέσουμε, είναι ο ίδιος που στα τελευταία χρόνια τιμήθηκε με ηγετική θέση στη διοίκηση του Κολλεγίου Αθηνών.

Όλους αυτούς τους οικονομικούς μεγαλοδοσιλόγους, που απέκτησαν τέτοιες αμύθητες περιουσίες, ο πανδαμάτωρ χρόνος – όπως ήταν αναμενόμενο – δεν τους λησμόνησε και ελάχιστοι σήμερα ίσως επιζούν. Αλλά και εκείνοι που πέθαναν και εκείνοι που τυχόν ζουν ανάμεσά μας, έχουν επιμελώς αποκρύψει το πραγματικό παρελθόν τους. Θα ήταν έλλειψη στοιχειωδών φυσικών ανακλαστικών, αν γινόταν διαφορετικά.

Αλλά η ιστορία δεν καταγίνεται στην παροχή συγχωροχαρτίων. Έχει διαφορετική αντίληψη και η κρίση της δεν επηρεάζεται από συναισθηματισμούς και υποκειμενισμούς. Η πολιτεία μπορεί με άνεση να αμνηστεύει, όπως και η κοινωνία. Η ιστορία όμως δεν έχει τέτοιο δικαίωμα – και βεβαίως σε κάθε ευκαιρία το αποδεικνύει.

ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΔΟΣΙΛΟΓΩΝ

Αβραμίδης Ι., επιχειρηματίας
Αγγελόπουλος Θ. & Υιοί, επιχειρηματίες
Αγιουτάντης Α., εργολάβος
Αλβανόπουλοι Κ. και Ι., εργολάβοι
Αντωνόπουλος Α., εργολάβος
Βαρχανέα Σ., επιχειρηματίας
Βασιλάκος Α., εργολάβος
Βασιλειάδης Α., επιχειρηματίας
Βέλλιος Ε., εργολάβος
Βερνίκος Α., επιχειρηματίας
Βερνίκος Ν., επιχειρηματίας
Βερνίκος Ν., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Βόμβα Αφοί, προμηθευτές Αρχών Κατοχής
Βόμβας Τ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Βορρεάδης Ι., επιχειρηματίας
Γεωργιάδης Γ., επιχειρηματίας
Γεωργιάδης Σ., επιχειρηματίας
Γιαδικιάρογλου Ρ., επιχειρηματίας
Γιαδικιάρογλου Φ., επιχειρηματίας
Γιαννουλάτος Ε., επιχειρηματίας
Γιατζόγλου Ε., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Γκέρτσος Δ., επιχειρηματίας
Γκέρτσος Θ., επιχειρηματίας
Γκέρτσος Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Γκορίτσας Ε., εργολάβος
Γκουντελιάν Α., εργολάβος
Γκουτρούμ Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Δαμιανός Μ., εργολάβος
Δευκόπουλος Κ., εργολάβος
Δήμας Σ., επιχειρηματίας
Διάκος Ε., εργολάβος
Δοανίδης Π., εργολάβος
Δολτσέτης Ι., εργολάβος
Έμκε Ρ., επιχειρηματίας
Ευστρατίου Δ., επιχειρηματίας
Ζαλώνης Μ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Ζαννέτος Κ., επιχειρηματίας
Ζανουδάκης Α., επιχειρηματίας
Ζανουδάκης Σ., επιχειρηματίας
Ζαντεμίσκωφ χήρα, επιχειρηματίας
Ζαχάρωφ Γ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Ζήζηλας Ι., εργολάβος
Θεοδωρόπουλος Ε., εργολάβος
Ιγγλέσης Γ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Ιωαννίδης Β., εργολάβος
Ιωαννίδης Γ., εργολάβος
Καβαντζάς Δ., εργολάβος
Καββαδίας Κ., επιχειρηματίας
Καϊβάνοι Αφοί, εργολάβοι
Καλημέρης Β., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Καλιάζης Κ., εργολάβος
Καλιαμπέτσος Α. και Σ., εργολάβοι
Κάμφωνας Α., επιχειρηματίας
Καραγιάννης Κ., επιχειρηματίας
Καράσσος Σ., επιχειρηματίας
Καρδασιλάρη Υιοί, προμηθευτές Αρχών Κατοχής
Κατηφόρης Π., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Κατσίγερας Σ., επιχειρηματίας
Κεφάλας Κ., επιχειρηματίας
Κεχαγιάς Χ., εργολάβος
Κηρύκοι-Αλεξάτος, επιχειρηματίες
Κόβερης Ι., επιχειρηματίας
Κόκκινος Κ., επιχειρηματίας
Κολοβός Γ., επιχειρηματίας
Κολοζώφ Α., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Κοραής Σ., επιχειρηματίας
Κορωναίος Α., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Κούρηξ Δ., επιχειρηματίας
Κουρμούλης Μ., εργολάβος
Κουρτ Μ., επιχειρηματίας
Κούρτογλου Ι., εργολάβος
Κουτσουρόπουλος Λ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Κρανιώτη Αφοί, εργολάβοι
Κριεζής Ι., εργολάβος
Κρίκος Μ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Κυπαρισσόπουλος Ε., επιχειρηματίας
Κυφιώτης Α., εργολάβος
Κωστάλας Σ., επιχειρηματίας
Λαζαράκης Ανδρ., επιχειρηματίας
Λαζαράκης Κ., επιχειρηματίας
Λαζαρίδης Π., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Λασκαρίδης Χ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Λιοπυράκης Θ., επιχειρηματίας
Λυμπεράκης Μ., εργολάβος
Μαθιουδάκης Ι., εργολάβος
Μανιάκης Α., εργολάβος
Μάνος Α., εργολάβος
Μαντζάκας Σ., εργολάβος
Ματαραντζής Ι., επιχειρηματίας
Μάτσας Α., επιχειρηματίας
Μαυράγγελος Μ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μαύρου Φ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μεγαλοοικονόμου Λ., επιχειρηματίας
Μεϊμαρίδης-Πιρπίρογλου, προμηθευτές Αρχών Κατοχής
Μήκας Δ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μικέλης Ν., εργολάβος
Μόσχος Π., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μπαντζάς Ν., επιχειρηματίας
Μπαρμπαγιαννάκης Ι., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μπαρμπαρής Σ., εργολάβος
Μπρούνος Λ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μωυσόγλου Α., επιχειρηματίας
Ναούμ Α., επιχειρηματίας
Ναχνικιάν Ζ., εργολάβος
Νισίμ Κ., επιχειρηματίας
Νταής Α., εργολάβος
Ντεκιπέλο Κατάλιτο, εργολάβος
Ντιλέρνια Γ., εργολάβος
Ξανθόπουλος Α., εργολάβος
Ξανθόπουλος Ι., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Ξανθόπουλος Π., εργολάβος
Παβεζόπουλος Α., επιχειρηματίας
Παπαδάκης Ε., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Παπαδόπουλος Γ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Παπαδόπουλος Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Παπαδόπουλος Ο.Ε., επιχειρηματίας
Παπανικολάου Π., επιχειρηματίας
Παπασταύρου Χ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Παραβάντος Ι., επιχειρηματίας
Πασσάς Ι., εργολάβος
Περικάρης Εμμ., εργολάβος
Πετρίδης Ι., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πετρίδης Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πετρόπουλος Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πετυχάκης Φ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πλέσσας Α., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πλέσσας Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πλέσσας Σπ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πλέσσας Στ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πουλάκος Β., επιχειρηματίας
Προφέτας Α., επιχειρηματίας
Ρεμέντζης Γ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Ρόζενσταϊν-Ροζάκης Λ., επιχειρηματίας
Ρουρούλης Σ., επιχειρηματίας
Ρούσσος Δ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Σαλαπάτας Α., επιχειρηματίας
Σαλαπάτας Β., επιχειρηματίας
Σαλαπάτας Σ., επιχειρηματίας
Σαλούστρος Π., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Σαραντάκης Ο., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Σαράντης Ι., επιχειρηματίας
Σαράντης Ρ., επιχειρηματίας
Σαρφάτης Ρ., επιχειρηματίας
Σεραφειμίδης-Γεωργακάς, προμηθευτές Αρχών Κατοχής
Σκλαβούνος Λ., επιχειρηματίας
Σουπίλας Σ., επιχειρηματίας
Σοφιανόπουλος Π., εργολάβος
Σταματόπουλοι Α., Λ., Θ., Ρ. & Ο., επιχειρηματίες
Στασινόπουλοι Ι., Η & Μ., επιχειρηματίες
Στίκας Α., επιχειρηματίας
Στίπας Π., επιχειρηματίας
Συριανάκης Θ., επιχειρηματίας
Τερζόγλου Ν., επιχειρηματίας
Τολιάς Β., εργολάβος
Φερλάτσο Ο., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Φουρναράκης-Ιωαννίδης, εργολάβοι
Φώκερ Σ., εργολάβος
Χάινε Ε., επιχειρηματίας
Χαραλάμπους Μ., εργολάβος
Χασαπάκος Χρ., επιχειρηματίας
Χατζηνάκος Γ., εργολάβος
Χατζηπαναγιώτης Ι., εργολάβος
Χόχνετς Φ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής

Πηγή

Ερωτικές γνωριμίες ενηλίκων στην Ελλάδα. Βγείτε ραντεβού, βρείτε σύντροφο για μια βραδιά, γιατί όχι και για ολόκληρη τη ζωή σας. ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΓΓΡΑΦΗ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Βρήκαν νόμισμα με… κεφαλή ΕΞΩΓΗΙΝΟΥ και ελληνική γραφή στην ΑΙΓΥΠΤΟ! (ΦΩΤΟ&ΒΙΝΤΕΟ)

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ! Βρήκαν νόμισμα με… κεφαλή ΕΞΩΓΗΙΝΟΥ και ελληνική γραφή στην ΑΙΓΥΠΤΟ! (ΦΩΤΟ&ΒΙΝΤΕΟ)

Διαβάστε περισσότερα

ΣΟΚΑΡΕΙ η διαθήκη του Χίτλερ! “Δεν ήθελα τον πόλεμο. Όλα τα ξεκίνησαν οι…”

ΣΟΚΑΡΕΙ η διαθήκη του Χίτλερ! “Δεν ήθελα τον πόλεμο. Όλα τα ξεκίνησαν οι…

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ! Αυτές ήταν κρυφές δυνάμεις των Αρχαίων Ελλήνων…

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ! Αυτές ήταν κρυφές δυνάμεις των Αρχαίων Ελλήνων…
 Η γνώση των προγόνων μας στις απόκρυφες δυνάμεις του ανθρώπου είναι εντυπωσιακές . Αυτό φαίνεται στα επιτεύγματα τους που μερικές φορές είναι ακατανόητα σε μας.

Χειρίζονταν την δύναμη το πνεύματος έναντι της ύλης.

Η πνευματική δύναμη(Πυρ) κατακτά οτιδήποτε με κατώτερο κραδασμό, διότι είναι υψηλότερου κραδασμού. Ο νους δρα ταχύτατα πάνω στην ύλη. Υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που έχουν διαπεραστεί από μαχαίρια χωρίς να χυθεί αίμα. Άλλες περιπτώσεις ατόμων που ήρθαν σε επαφή με την φωτιά χωρίς να καούν.

Διαφήμηση

Γιατί ο νους επιδρά στιγμιαία στους κραδασμούς της ύλης και τους ανασχηματίζει. Οι αληθινοί μύστες χρησιμοποιούν το συγκεντρωμένο πνευματικό Πυρ και το κατευθύνουν μετουσιώνοντας την ύλη. Το γεγονός αυτό φαίνεται στην επιτέλεση των «θαυμάτων» και των «θεραπειών» που πραγματοποιούνταν στα ιερά τους.

Πολλά σύμβολα της μύησις τους δείχνουν την κατεύθυνση της αγάπης(έρωτα) προς τα ανώτερα πεδία. Σαν τον Λευκό Αετό που πετάει προς τον Ήλιο, που συμβολίζει την ανύψωση από τα γήινα προς το πνευματικό Φως(Πυρ). Οι λαμπρές τελετουργίες με αγάπη στο Δία συμβόλιζαν το δυαδικό σημείο, όπου ανοίγουν δυο δρόμοι.

Διαφήμηση

Ο μυούμενος στο σημείο αυτό είχε αναπτύξει με την εκγύμναση τις ευγενείς και λεπτές ψυχοδυναμικές ιδιότητες.Για το λόγο αυτό μπορούσε να ισορροπήσει στα δυο αντίθετα πεδία (δεξί και αριστερό ημισφαίριο του εγκεφάλου) με μεγάλα αποθέματα δύναμης ….

makeleio.gr

Loading...

Διαβάστε περισσότερα

Απολαύστε τον αγώνα με τα ακριβότερα αυτοκίνητα που κατασκευάστηκαν μέχρι το 1963

Απολαύστε τον αγώνα με τα ακριβότερα αυτοκίνητα που κατασκευάστηκαν μέχρι το 1963
Σπάνια και εντυπωσιακά μοντέλα αγωνίστηκαν στο Γκούντγουντ

Διαβάστε περισσότερα

Οι 220 τουρκικές λέξεις που χρησιμοποιούν οι Ελληνες καθημερινά (λίστα) Γράφει ο συγγραφέας

Οι 220 τουρκικές λέξεις που χρησιμοποιούν οι Ελληνες καθημερινά (λίστα)
Γράφει ο συγγραφέας

Διαβάστε περισσότερα

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ❗ Βρέθηκαν σε όλο τον κόσμο μεγάλες πατημασιές γιγάντιων ανθρώπων...➤➕〝📹ΒΙΝΤΕΟ〞

ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ❗ Βρέθηκαν σε όλο τον κόσμο μεγάλες πατημασιές γιγάντιων ανθρώπων...➤➕〝📹ΒΙΝΤΕΟ〞

Η Αγία Γραφή μιλάει για την ύπαρξη Γιγάντων στην αρχαιότητα, αλλά σήμερα μπορούμε να προσεγγίσουμε αυτή την πραγματικότητα μέσα από τα απολιθωμένα ίχνη τους, αρχαία έργα ζωγραφικής ή γλυπτά στα οποία εμφανίζονται.
Πάρε λεφτά πίσω από τις online αγορές σου στα πιο γνωστά καταστήματα.

Έχουμε, επίσης, τις παλιές ιστορίες που μιλούν για τεράστιους σκελετούς που βρέθηκαν, αλλά είναι δύσκολο να γνωρίζουμε ποιες εικόνες των γιγαντιαίων σκελετών είναι αληθινές και ποιες ψεύτικες, καθώς υπάρχουν άτομα που εξαρτώνται από οργανισμούς ή εταιρείες που ελέγχονται από την απόκρυφη ελίτ, η οποία ελέγχει τις πληροφορίες που έρχονται στο φως.

Αυτοί οι άνθρωποι ανεβάζουν ψευδείς εικόνες στο διαδίκτυο έτσι ώστε να υπάρχει μία αμφιβολία για τα πάντα.
Διαγωνισμοί μέσω SMS με ερωτήσεις γνώσεων και πλούσια δώρα όπως iPhone, PlayStation, δωροεπιταγές και μετρητά!


Κάθε φορά που εμφανίζονται νέα οστά απομακρύνονται γρήγορα και μεταφέρονται μακριά ώστε να τα κρατήσουν κρυμμένα από τη δημοσιότητα ή ακόμα τα καταστρέφουν.

Στο βίντεο που ακολουθεί θα δείτε ίχνη Γιγάντων που ανακαλύφθηκαν σε όλο τον κόσμο:
katohika.gr

Διαφήμιση

Διαφήμιση

Ερωτικές γνωριμίες ενηλίκων στην Ελλάδα. Βγείτε ραντεβού, βρείτε σύντροφο για μια βραδιά, γιατί όχι και για ολόκληρη τη ζωή σας. ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΓΓΡΑΦΗ

Διαβάστε περισσότερα

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ❗ ΔΕΙΤΕ τη λίστα με τους 163 ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ και ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ της ΚΑΤΟΧΗΣ❗❗❗

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΣΟΚ❗ ΔΕΙΤΕ τη λίστα με τους 163 ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ και ΔΩΣΙΛΟΓΟΥΣ της ΚΑΤΟΧΗΣ❗❗❗
H πλειοψηφία της επιστημονικής κοινότητας αλλά και της κοινής γνώμης βλέπουν πίσω από τη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση την ύπαρξη ενός καλά επεξεργασμένου σχεδίου που έχει ως στόχο την υπερσυγκέντρωση του κοινωνικού πλούτου στα χέρια λίγων και την επιστροφή σε έναν «εργασιακό μεσαίωνα».

Σήμερα δεν υπάρχουν μαυραγορίτες και δωσίλογοι; Φυσικά και υπάρχουν και μάλιστα πολλοί…

Διαβάστε το παρακάτω ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΡΘΡΟ:

Πώς το μαύρο παρελθόν επηρεάζει το παρόν και το μέλλον

Τα ονόματα των 163 οικονομικών μεγαλοδοσιλόγων της Κατοχής

Tου Δημοσθένη Κούκουνα

Η ιστορία της κατοχής και των μεταπολεμικών χρόνων που γράφεται και ανασυντίθεται στις ύστερες πλευρές της, έγινε «μόδα» στις μέρες μας λόγω των πολιτικών συνειρμών των κατά πολλούς προδοτικών μνημονίων. Συζητείται ευρέως πάλι και πολλές φορές είναι πικρή. Όπως πικρή είναι και η αλήθεια.
Διαφήμιση

Παρουσιάζουμε εδώ τους 163 οικονομικούς μεγαλοδοσιλόγους, οι οποίοι κερδοσκόπησαν και πλούτισαν επί Κατοχής. Δεν είναι απαραιτήτως όλοι αυτοί μαυραγορίτες. Είναι όμως όλοι τους εκείνοι που δεν δίστασαν να συναλλαγούν με τις Αρχές Κατοχής, αναλαμβάνοντας προμήθειες ή κατασκευές για λογαριασμό τους.
Παρά το γεγονός ότι δεν έχει αφαιρεθεί ούτε ένα όνομα, ο κατάλογος αυτός δεν είναι πλήρης. Τον δημοσιεύουμε λοιπόν μάλλον ενδεικτικά, ώστε να ανιχνεύσουμε κάποια γνωστά ονόματα που απέκτησαν την τεράστια περιουσία τους, ελισσόμενοι επί Κατοχής και εκμεταλλευόμενοι τις περιστάσεις. Την ώρα που άλλοι συνάδελφοί τους πεινούσαν και δυστυχούσαν, που κυριολεκτικά δεν είχαν να θρέψουν την οικογένειά τους, που δεν μπορούσαν να διατηρήσουν τις επιχειρήσεις τους ή για λόγους αρχής δεν δέχονταν να ασκήσουν το επάγγελμά τους υπό τις συνθήκες αυτές, οι άνθρωποι αυτοί έσπευσαν με περισσή προθυμία να υπηρετήσουν τον κατακτητή ως νεροκουβαλητές.

Εμπορεύθηκαν τη δυστυχία του λαού μας εκείνη την κρίσιμη ώρα. Κατά βάθος δεν είναι οι «έξυπνοι» που κατόρθωσαν να επιπλεύσουν. Είναι οι άτιμοι και οι ανέντιμοι που σε ώρα εσχάτης δυστυχίας δεν αδιαφόρησαν μόνο για τον διπλανό τους που έψαχνε στα σκουπίδια για μια μπουκιά, αλλά του αφαίρεσαν από το λιπόσαρκο σαρκίο του τις ελάχιστες ρανίδες αίματος που του είχαν απομείνει.
Δεν είναι σχήμα εντυπωσιασμού.

Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι στη χρονική εκείνη φάση καταστροφής και διάλυσης, ο κατακτητής ανέθετε σε κάποιους εκλεκτούς του τις προμήθειες ειδών που χρειαζόταν και τις κατασκευές οχυρωματικών και άλλων έργων που θεωρούσε απαραίτητες. Όταν μιλάμε για προμήθειες ειδών, εννοούμε όλο το φάσμα παραγωγής, διότι ο κατακτητής (επικαλούμενος μάλιστα και το διεθνές δίκαιο) έπρεπε να τραφεί και να ξενισθεί στον κατακτημένο τόπο.

Η επιμελητεία των Αρχών Κατοχής θεωρούσε τα τιμολόγια των προμηθευτών (κατά κανόνα υπερτιμολογημένα) και τα υπέγραφε, ώστε να τα προσκομίζει προς εξόφληση στην Τράπεζα της Ελλάδος. Έτσι συνέβαινε ο πληθωρισμός να διογκούται και το χρήμα να χάνει ακόμη περισσότερο την αξία του.

Κάνουμε μια απλοϊκή περιγραφή της διαδικασίας, η οποία όμως δεν ήταν πάντα έτσι ιδανική.
Είναι γνωστή η περίπτωση μεγαλοβιομηχάνου επίπλων, ο οποίος επέτυχε να διαφθείρει τους συνήθως άτεγκτους σε τέτοια θέματα Γερμανούς αξιωματικούς της επιμελητείας και μοιραζόμενος μαζί τους τα δυσθεόρατα κέρδη που τόσο ακόπως αποκόμιζε, προμήθευε με έπιπλα για την καθημερινή τους διαβίωση τους Γερμανούς. Π.χ. ερχόταν με μετάθεση στην Ελλάδα ένας αξιωματικός και, με μέριμνα της επιμελητείας, επιτασσόταν το δωμάτιο ενός καλού αστικού σπιτιού και του το παραχωρούσαν για να κατοικεί.

Οι «μιλημένοι» της επιμελητείας πήγαιναν πριν για να το επιθεωρήσουν και διαπίστωναν ότι χρειαζόταν καινούργιο κρεβάτι, καινούργιο σαλόνι, καινούργιο γραφείο κ.ο.κ. Στη συνέχεια απευθύνονταν στον Έλληνα επιπλοβιομήχανο και έκαναν την παραγγελία τους για άμεση εκτέλεση. Ακολουθούσε η προσκόμιση του τιμολογίου, το οποίο το προωθούσαν στην Τράπεζα της Ελλάδος για είσπραξη και χωρίς καθυστέρηση εκείνη εξοφλούσε τον λογαριασμό του προμηθευτή.
Διαφήμιση

Αλλά τα έπιπλα της κατάστασης δεν παραδίδονταν παρά μόνο στα χαρτιά, αφού άλλωστε τα έπιπλα της ελληνικής οικογενείας που είχε διαταχθεί να παραχωρήσει το επιταγμένο δωμάτιο ήταν σε καλή κατάσταση. Αυτό γινόταν συστηματικά και έτσι συνέρρεε στα ταμεία του Έλληνα προμηθευτή πλούτος και πάλι πλούτος. Αλλά πλούτος αθέμιτος, ούτως ή άλλως. Οι Γερμανοί «συνεταίροι» έπαιρναν τη μίζα τους και όλα κυλούσαν ομαλά, με μόνιμο χαμένο την Τράπεζα της Ελλάδος που όλο και πλήρωνε. Μέχρι που κάποια στιγμή η ειδική υπηρεσία «εσωτερικών υποθέσεων» της γερμανικής επιμελητείας εντόπισε την απάτη.

Τόσο οι Γερμανοί όσο και ο Έλληνας «συνεταίρος» τους συνελήφθησαν και παραπέμφθηκαν στο στρατοδικείο. Σε τέτοιες περιπτώσεις οι ποινές ήταν εξοντωτικές, συνήθως θανατικές, ιδιαίτερα για τους Γερμανούς που ήταν αναμεμιγμένοι. Ειδικά μάλιστα τότε, την εποχή του πολέμου, η χιτλερική Γερμανία είχε εκδώσει έναν ιδιώνυμο νόμο «περί προσβολής της εθνικής τιμής» στο εξωτερικό, δηλ. στις κατεχόμενες χώρες. Όποιος Γερμανός αξιωματικός ή οπλίτης λοιπόν υπέπιπτε σε αδικήματα που διέσυραν τη χώρα του (π.χ. βιασμοί, κλοπές, διαφθορά, απρόκλητες προσωπικές επιθέσεις κλπ.) υφίστατο αυστηρότατες κυρώσεις.

Θα αναρωτηθείτε τη συνέχεια. Ο Έλληνας επιπλοβιομήχανος (πρόκειται περί του Ελ. Σαρίδη) επέζησε. Ύστερα από κάποιων μηνών αγωνία για τη ζωή του, κατάδικος ων πλέον, επέτυχε να μετατραπεί η ποινή του. Για να το κατορθώσει αυτό, πλήρωσε ένα μυθώδες ποσόν σ’ έναν άλλον Έλληνα. Σ’ έναν γερμανομαθή νεαρό τότε Έλληνα δικηγόρο, ο οποίος ως «εξ απορρήτων» του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού είχε καλλιεργήσει ισχυρές φιλίες με τους εδώ Γερμανούς διπλωμάτες και στρατηγούς. Έχοντας τις κατάλληλες συστάσεις στην τσέπη του, ταξίδεψε στο Βερολίνο και κατόρθωσε να γλυτώσει τον πελάτη του.

Όχι όμως και τους Γερμανούς «συνεταίρους» του τελευταίου. Ο Έλληνας προμηθευτής θα είχε μεταπολεμικά να διηγείται τις διώξεις που υπέστη από τους Γερμανούς, χωρίς βέβαια να αναφέρει στους αγνοούντες από τους συνομιλητές του περί τίνος επρόκειτο, ενώ ο νεαρός εκείνος δικηγόρος (ο Ιωάννης Γεωργάκης, αργότερα εξ απορρήτων του μεγαλοεφοπλιστή Αριστοτέλη Ωνάση) επέπρωτο αργότερα να γίνει μέλος της Ακαδημίας Αθηνών…
Αν κάπως έτσι αντλούσαν τα αμύθητα κέρδη τους οι προμηθευτές των Αρχών Κατοχής, φαντασθείτε τι γινόταν με τους εργολάβους και τους κατασκευαστές τεχνικών έργων. Ας αναλογισθούμε την πρώτη ημέρα της Κατοχής πόσοι δρόμοι, πόσα γεφύρια, πόσα λιμάνια και πόσες εγκαταστάσεις είχαν καταστραφεί. Αλλά και στη συνέχεια πόσες ανάγκες προέκυπταν για τις Κατοχικές Αρχές να ανεγείρουν φυλάκια, διάφορες εγκαταστάσεις, στρατόπεδα, οικήματα, φυλακές, κτίρια, αποθήκες, να ιδρύουν ή να επεκτείνουν αεροδρόμια και λιμάνια, να κατασκευάζουν οχυρωματικά έργα κ.ο.κ. Έτσι άρχισε η «χρυσή εποχή» των διαπλεκομένων κατασκευαστών.

Γνωστοί εργολήπτες και πολιτικοί μηχανικοί έσπευσαν να διασυνδεθούν καταλλήλως με αρμόδιους Γερμανούς και Ιταλούς αξιωματικούς για να παίρνουν τις αναθέσεις. Φυσικά δεν συνεργάστηκαν όλοι, πολλοί δεν θέλησαν ούτε καν να εργασθούν σε τέτοια έργα και προτίμησαν να πεινάσουν σε όλη την κατοχική περίοδο, αρνούμενοι να συμπράξουν στα στρατιωτικά έργα του εχθρού.

Όμως πολλά γνωστά ονόματα συνεργάστηκαν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ένας Έλληνας πολιτικός μηχανικός έφτασε στο σημείο να εφεύρει ένα υποκατάστατο των φορτηγίδων που οι Γερμανοί χρησιμοποιούσαν για τη μεταφορά υλικών στα νησιά. Τα καΐκια και τα άλλα πλοιάρια είχαν λόγω των πολεμικών γεγονότων περιορισθεί αριθμητικά και δεν επαρκούσαν στον κατακτητή για την εξυπηρέτησή τους. Ο ευφάνταστος πολιτικός μηχανικός έδωσε τη λύση, κατασκευάζοντας φορτηγίδες από …μπετόν αρμέ. Στην αρχή ναυαγούσαν συχνά, αλλά εκείνος ο δαιμόνιος συμπατριώτης μας συνεχώς βελτίωνε το κατασκεύασμά του.Και οι Γερμανοί ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ που είχαν εξασφαλίσει μια τέτοια καινοτόμο λύση για τις μεταφορές τους, ώστε έστειλαν αντίγραφα της εφεύρεσης στο Βερολίνο και από εκεί σε άλλες παραθαλάσσιες κατεχόμενες χώρες. Εννοείται ότι ο ίδιος θησαύρισε εξωφρενικά, αφού άλλωστε και εδώ το Ελληνικό Δημόσιο πλήρωνε.

Οι πολιτικοί μηχανικοί που είχαν αναλάβει την εκτέλεση τεχνικών και οχυρωματικών έργων από τις αρχές της Κατοχής μέχρι την άνοιξη του 1944 κέρδισαν κυριολεκτικά αμύθητα ποσά. Αν πάτε στο Α’ Νεκροταφείο της Αθήνας και ρίξετε μια ματιά, αναζητώντας ποιο είναι το μεγαλύτερο και πολυτελέστερο μαυσωλείο, θα διαπιστώσετε ότι ανήκει σ’ έναν τέτοιον οικονομικό δοσίλογο, που θέλησε να διαιωνίσει την κατοχική αίγλη του ίδιου και της οικογένειάς του, εξασφαλίζοντας μάλιστα στα σκοτεινά εκείνα χρόνια την (παράνομη) άδεια του Δήμου Αθηναίων.

Σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές, ύστερα από την άνοιξη του 1944, αν όχι νωρίτερα, χωρίς να πάψουν να παίρνουν αναθέσεις και να συνεχίζουν την είσπραξη των αμύθητων κερδών τους, περνούν σε ένα άλλο στάδιο: σκέπτονται και το αύριο. Αρχίζουν να ενισχύουν οικονομικά διάφορες αντιστασιακές οργανώσεις, να χρηματοδοτούν αντιστασιακά έντυπα, στέλνουν κάποιο από τα παιδιά τους στα βουνά ή ακόμα και στο εξωτερικό για να «συμμετάσχουν στον κατά του εχθρού πόλεμο», ή επιτυγχάνουν να διασυνδεθούν με πράκτορες των συμμαχικών υπηρεσιών, στους οποίους παραδίδουν τα τοπογραφικά των έργων που εκτελούν και σωρεία άλλων χρήσιμων πληροφοριών που υποπίπτουν στην αντίληψή τους περί οχυρώσεων, νηοπομπών, ελλιμενισμών κλπ. Πολλές φορές τα χρήσιμα στοιχεία που διοχετεύονται στο Στρατηγείο Μέσης Ανατολής καταλήγουν στον βομβαρδισμό των υπό εκτέλεση έργων. Αυτό δεν είναι άσχημο, διότι έτσι παίρνουν νέα ανάθεση να ξαναρχίσουν από την αρχή, οπότε αυξάνεται ο τζίρος.

Με όλη αυτή τη διαδικασία, πολλοί από τους κατασκευαστές, που παραπέμφθηκαν μεταπολεμικά να δικαστούν για δοσιλογισμό στην Ελληνική Δικαιοσύνη, έφεραν ως μάρτυρες υπεράσπισης Βρετανούς αξιωματικούς ή αξιόπιστους αντιστασιακούς, οι οποίοι φυσικά κατέθεσαν ότι οι κατηγορούμενοι συνέβαλαν στη …συμμαχική νίκη. Ευνόητο είναι ότι σχεδόν όλοι αθωώθηκαν και οι θησαυροί θησαυροί. Μια τέτοια χαρακτηριστική περίπτωση ήταν των μετόχων μιας τεχνικής εταιρίας, γνωστών ονομάτων της αθηναϊκής κοινωνίας (ο αδελφός του ενός υπήρξε μάλιστα επί πολλά χρόνια βουλευτής και υπουργός), οι οποίοι όχι μόνο δεν καταδικάστηκαν, αλλά και …παρασημοφορήθηκαν! Φυσικά στα μεταπολεμικά χρόνια διατήρησαν όλη τους την αίγλη και συνέχισαν οι ίδιοι, και σήμερα οι κληρονόμοι τους, να παίρνουν μεγάλα δημόσια έργα με προϋπολογισμούς που καλύπτονταν από τις αμερικανικές βοήθειες.

Κάπως έτσι έχει γραφεί η ιστορία των οικονομικών δοσιλόγων. Και αν τελικά δεν τα κατάφεραν να γλυτώσουν τις καταδίκες και τις τιμωρίες, επανήλθαν λαύροι και στελέχωσαν τη νεώτερη μεγαλοαστική τάξη.

Μέσα στα ονόματα του καταλόγου που δημοσιεύεται, θα παρατηρήσει κανείς ανθρώπους που μεταπολεμικά συνέχισαν την πληθωρική παρουσία τους στην ελληνική οικονομία, ορισμένοι μάλιστα έγιναν οι στυλοβάτες της μεταπολεμικής ελληνικής οικονομίας. Έως και σήμερα διατήρησαν τον πλούτο αυτόν, τον επαύξησαν και κάποιοι μάλιστα έγιναν τιμητές και με το χρήμα τους απέκτησαν φωτοστέφανα. Κάποιων άλλων τα παιδιά και τα εγγόνια συνεχίζουν να δρέπουν δάφνες στην οικονομική ζωή του τόπου ως μεγαλομεγιστάνες, στηριζόμενοι στον πλούτο που με τέτοιο τρόπο συνελέγη.

Θα εκπλαγεί κανείς διαπιστώνοντας ότι μέσα στον κατάλογο αυτόν δεν λείπουν εβραϊκά ονόματα. Το θέμα όμως δεν μας είναι άγνωστο. Πράγματι Έλληνες Εβραίοι υπήρξαν αρκετοί που συνεργάστηκαν οικονομικά με τον κατακτητή, αλλά και πολιτικά!

Μεταπολεμικά η Ελληνική Πολιτεία, αν και τιμώρησε τους οικονομικούς δοσιλόγους, δεν εξάντλησε την αυστηρότητά της ώστε να τους απομονώσει. Ούτε και η κοινωνία τους απολάκτισε. Αντίθετα, οι αρχές τους αντιμετώπισαν συχνά ευνοϊκά, σεβόμενες προφανώς την ογκώδη οικονομική επιφάνεια που είχαν στο σκότος και σε βάρος του λιμώττοντος λαού αποκτήσει.

Και όταν κάποτε ο οικονομικός δοσιλογισμός ξεχάστηκε, τα ίδια πρόσωπα, δηλ. πολλά απ’ αυτά, επανέκαμψαν με ζήλο στην επιχειρηματική δράση. Απαίτησαν προνόμια και τα έλαβαν. Με τα ισχυρά κεφάλαια, κεφάλαια που είχαν αποκτηθεί με κατοχικό «ιδρώτα» και υπό καθεστώς άκρατου αμοραλισμού, επένδυσαν σε μονοπωλιακά ή ολιγοπωλιακά είδη και τα πολλαπλασίασαν. Έγιναν οι Ηρακλείς της ελληνικής οικονομίας. Και σήμερα ακόμη, ύστερα από εξήντα χρόνια και παρά τις ζημίες και απώλειες σε περιόδους κρίσεων, υπάρχουν Έλληνες μεγιστάνες στηριζόμενοι στα κεφάλαια που συγκεντρώθηκαν χάρη στην οικονομική συνεργασία με τον εχθρό.

Θα αποφύγουμε τον πειρασμό να επιμείνουμε σε συγκεκριμένα ονόματα, αν και όποιος ενδιαφέρεται μπορεί μόνος του να κάνει συσχετισμούς. Θα βρει μεγιστάνες που επί δεκαετίες πρωταγωνίστησαν στην οικονομική ζωή του τόπου. Θα βρει μεγαλοεπιχειρηματίες που προχώρησαν σε ποικίλες άλλες δραστηριότητες και κατέστησαν ταγοί της κοινωνίας μας, καθώς ανυποψίαστη η κοινή γνώμη είχε λησμονήσει την προέλευση των χρημάτων τους. Άλλους που χρηματοδότησαν μεγάλα ονόματα της πολιτικής ή άλλους που αναμίχθηκαν οι ίδιοι στην πολιτική για να γίνουν οι ίδιοι ή οι γόνοι τους υπουργοί και διαπρεπείς προσωπικότητες, χωρίς κανείς να φαντάζεται ότι με την εύνοια του κατακτητή απέκτησαν το παντοδύναμο χρήμα. Ορισμένους μάλιστα που δεν δίστασαν να διαθέσουν ψιχία (αναλογικά) από την περιουσία τους, τέτοιας πραγματικής αξίας όμως ώστε να τους απονεμηθεί μέχρι και ο τίτλος του εθνικού ευεργέτη! Και άλλοι, και άλλοι.

Εκτός από τους αναφερόμενους οικονομικούς δοσιλόγους, υπάρχουν και άλλες παρεμφερείς κατηγορίες, όπως οι κατοχικοί μεγαλομαυραγορίτες. Διαθέτοντας και καλλιεργώντας πάσης φύσεως διασυνδέσεις με τις Αρχές Κατοχής συγκέντρωσαν στα χέρια τους ποσότητες δυσεύρετων ειδών, κυρίως τροφίμων ευρείας κατανάλωσης, που τις έσπρωχναν στην κατανάλωση με χιλιοπλάσιες τιμές. Το αποτέλεσμα ήταν οι μεν μαυραγορίτες να θησαυρίζουν ανενόχλητοι και φυσικά ανεξέλεγκτοι, ο δε λαός να στερείται τα στοιχειώδη αγαθά που θα μπορούσε να προμηθευθεί, εκτός αν ήταν έτοιμος να διαθέσει ένα ολόκληρο σπίτι για να εξασφαλίσει λίγα μόλις γεύματα. Οι θάνατοι από πείνα οφείλονται σ’ αυτό το κλίμα μαυραγοριτισμού που απλώθηκε επί Κατοχής, ιδιαίτερα τον πρώτο χρόνο, τον φοβερό χειμώνα 1941-42.

Οι μαυραγορίτες ήταν στο στόχαστρο των κατοχικών κυβερνήσεων, ακόμη και των ίδιων των κατακτητών, αφού τους εξέθεταν στην κοινή γνώμη ως αδιαφορούντες για την επιβίωση του λαού. Ο στρατηγός Τσολάκογλου, ο κατοχικός πρωθυπουργός, σε πολλές περιπτώσεις παρενέβη θεαματικά για να ελέγξει την κατάσταση αυτή και είναι χαρακτηριστική η παρέμβασή του αυτή με τη χειροδικία του (τουτέστιν με τα χαστούκια του) προς κάποιους συλληφθέντες επ’ αυτοφώρω μεγαλομαυραγορίτες τροφίμων. Ανάλογη θεαματική αντιμετώπιση είχαν και άλλοι συνάδελφοί τους, αυτή τη φορά από τους Γερμανούς, οι οποίοι μάλιστα για παραδειγματισμό τους απαγχόνισαν από τους στύλους σε μεγάλους αθηναϊκούς δρόμους.

Το παράδοξο όμως είναι που μεταπολεμικά αυτοί οι μεγαλομαυραγορίτες επέζησαν οικονομικά, αλλά και κοινωνικά, παρά το γεγονός ότι η κατοχική συμπεριφορά τους ήταν πάνω απ’ όλα αντικοινωνική και ανθελληνική. Και βεβαίως όσοι δεν επέζησαν βιολογικά, είχαν τους φυσικούς διαδόχους τους για να πάρουν τη σκυτάλη και να συνεχίσουν το μεσουράνημα των επιχειρήσεών τους. Και πάλι το κατοχικό παρελθόν ξεχάστηκε. Και έχουμε χαρακτηριστική περίπτωση τον γόνο ενός τέτοιου μεγαλομαυραγορίτη τροφίμων, διαθέτοντα πάντα το ισχυρότατο ταμείο που με τέτοια διαγωγή είχε σχηματίσει ο πατέρας ή ο παππούς του, να φθάσει – πενήντα χρόνια αργότερα – στη δημοσιότητα, ως αγοραστής της κληρονομητέας έπαυλης Μινέικο του Ψυχικού, την οποία αγόρασε από τον Ανδρέα Παπανδρέου. Είναι εκείνος που και μόλις πρόσφατα εμφανίσθηκε πάλι στη δημοσιότητα, επειδή ζητεί να του επιστραφούν τα χρήματα που είχε διαθέσει για την αγορά, η οποία ύστερα από ένα περίπλοκο πλέγμα διαδικασιών, ακυρώθηκε. Και, να προσθέσουμε, είναι ο ίδιος που στα τελευταία χρόνια τιμήθηκε με ηγετική θέση στη διοίκηση του Κολλεγίου Αθηνών.

Όλους αυτούς τους οικονομικούς μεγαλοδοσιλόγους, που απέκτησαν τέτοιες αμύθητες περιουσίες, ο πανδαμάτωρ χρόνος – όπως ήταν αναμενόμενο – δεν τους λησμόνησε και ελάχιστοι σήμερα ίσως επιζούν. Αλλά και εκείνοι που πέθαναν και εκείνοι που τυχόν ζουν ανάμεσά μας, έχουν επιμελώς αποκρύψει το πραγματικό παρελθόν τους. Θα ήταν έλλειψη στοιχειωδών φυσικών ανακλαστικών, αν γινόταν διαφορετικά.

Αλλά η ιστορία δεν καταγίνεται στην παροχή συγχωροχαρτίων. Έχει διαφορετική αντίληψη και η κρίση της δεν επηρεάζεται από συναισθηματισμούς και υποκειμενισμούς. Η πολιτεία μπορεί με άνεση να αμνηστεύει, όπως και η κοινωνία. Η ιστορία όμως δεν έχει τέτοιο δικαίωμα – και βεβαίως σε κάθε ευκαιρία το αποδεικνύει.

ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ ΤΩΝ ΜΕΓΑΛΟΔΟΣΙΛΟΓΩΝ

Αβραμίδης Ι., επιχειρηματίας
Αγγελόπουλος Θ. & Υιοί, επιχειρηματίες
Αγιουτάντης Α., εργολάβος
Αλβανόπουλοι Κ. και Ι., εργολάβοι
Αντωνόπουλος Α., εργολάβος
Βαρχανέα Σ., επιχειρηματίας
Βασιλάκος Α., εργολάβος
Βασιλειάδης Α., επιχειρηματίας
Βέλλιος Ε., εργολάβος
Βερνίκος Α., επιχειρηματίας
Βερνίκος Ν., επιχειρηματίας
Βερνίκος Ν., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Βόμβα Αφοί, προμηθευτές Αρχών Κατοχής
Βόμβας Τ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Βορρεάδης Ι., επιχειρηματίας
Γεωργιάδης Γ., επιχειρηματίας
Γεωργιάδης Σ., επιχειρηματίας
Γιαδικιάρογλου Ρ., επιχειρηματίας
Γιαδικιάρογλου Φ., επιχειρηματίας
Γιαννουλάτος Ε., επιχειρηματίας
Γιατζόγλου Ε., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Γκέρτσος Δ., επιχειρηματίας
Γκέρτσος Θ., επιχειρηματίας
Γκέρτσος Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Γκορίτσας Ε., εργολάβος
Γκουντελιάν Α., εργολάβος
Γκουτρούμ Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Δαμιανός Μ., εργολάβος
Δευκόπουλος Κ., εργολάβος
Δήμας Σ., επιχειρηματίας
Διάκος Ε., εργολάβος
Δοανίδης Π., εργολάβος
Δολτσέτης Ι., εργολάβος
Έμκε Ρ., επιχειρηματίας
Ευστρατίου Δ., επιχειρηματίας
Ζαλώνης Μ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Ζαννέτος Κ., επιχειρηματίας
Ζανουδάκης Α., επιχειρηματίας
Ζανουδάκης Σ., επιχειρηματίας
Ζαντεμίσκωφ χήρα, επιχειρηματίας
Ζαχάρωφ Γ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Ζήζηλας Ι., εργολάβος
Θεοδωρόπουλος Ε., εργολάβος
Ιγγλέσης Γ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Ιωαννίδης Β., εργολάβος
Ιωαννίδης Γ., εργολάβος
Καβαντζάς Δ., εργολάβος
Καββαδίας Κ., επιχειρηματίας
Καϊβάνοι Αφοί, εργολάβοι
Καλημέρης Β., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Καλιάζης Κ., εργολάβος
Καλιαμπέτσος Α. και Σ., εργολάβοι
Κάμφωνας Α., επιχειρηματίας
Καραγιάννης Κ., επιχειρηματίας
Καράσσος Σ., επιχειρηματίας
Καρδασιλάρη Υιοί, προμηθευτές Αρχών Κατοχής
Κατηφόρης Π., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Κατσίγερας Σ., επιχειρηματίας
Κεφάλας Κ., επιχειρηματίας
Κεχαγιάς Χ., εργολάβος
Κηρύκοι-Αλεξάτος, επιχειρηματίες
Κόβερης Ι., επιχειρηματίας
Κόκκινος Κ., επιχειρηματίας
Κολοβός Γ., επιχειρηματίας
Κολοζώφ Α., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Κοραής Σ., επιχειρηματίας
Κορωναίος Α., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Κούρηξ Δ., επιχειρηματίας
Κουρμούλης Μ., εργολάβος
Κουρτ Μ., επιχειρηματίας
Κούρτογλου Ι., εργολάβος
Κουτσουρόπουλος Λ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Κρανιώτη Αφοί, εργολάβοι
Κριεζής Ι., εργολάβος
Κρίκος Μ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Κυπαρισσόπουλος Ε., επιχειρηματίας
Κυφιώτης Α., εργολάβος
Κωστάλας Σ., επιχειρηματίας
Λαζαράκης Ανδρ., επιχειρηματίας
Λαζαράκης Κ., επιχειρηματίας
Λαζαρίδης Π., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Λασκαρίδης Χ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Λιοπυράκης Θ., επιχειρηματίας
Λυμπεράκης Μ., εργολάβος
Μαθιουδάκης Ι., εργολάβος
Μανιάκης Α., εργολάβος
Μάνος Α., εργολάβος
Μαντζάκας Σ., εργολάβος
Ματαραντζής Ι., επιχειρηματίας
Μάτσας Α., επιχειρηματίας
Μαυράγγελος Μ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μαύρου Φ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μεγαλοοικονόμου Λ., επιχειρηματίας
Μεϊμαρίδης-Πιρπίρογλου, προμηθευτές Αρχών Κατοχής
Μήκας Δ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μικέλης Ν., εργολάβος
Μόσχος Π., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μπαντζάς Ν., επιχειρηματίας
Μπαρμπαγιαννάκης Ι., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μπαρμπαρής Σ., εργολάβος
Μπρούνος Λ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Μωυσόγλου Α., επιχειρηματίας
Ναούμ Α., επιχειρηματίας
Ναχνικιάν Ζ., εργολάβος
Νισίμ Κ., επιχειρηματίας
Νταής Α., εργολάβος
Ντεκιπέλο Κατάλιτο, εργολάβος
Ντιλέρνια Γ., εργολάβος
Ξανθόπουλος Α., εργολάβος
Ξανθόπουλος Ι., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Ξανθόπουλος Π., εργολάβος
Παβεζόπουλος Α., επιχειρηματίας
Παπαδάκης Ε., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Παπαδόπουλος Γ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Παπαδόπουλος Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Παπαδόπουλος Ο.Ε., επιχειρηματίας
Παπανικολάου Π., επιχειρηματίας
Παπασταύρου Χ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Παραβάντος Ι., επιχειρηματίας
Πασσάς Ι., εργολάβος
Περικάρης Εμμ., εργολάβος
Πετρίδης Ι., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πετρίδης Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πετρόπουλος Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πετυχάκης Φ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πλέσσας Α., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πλέσσας Κ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πλέσσας Σπ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πλέσσας Στ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Πουλάκος Β., επιχειρηματίας
Προφέτας Α., επιχειρηματίας
Ρεμέντζης Γ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Ρόζενσταϊν-Ροζάκης Λ., επιχειρηματίας
Ρουρούλης Σ., επιχειρηματίας
Ρούσσος Δ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Σαλαπάτας Α., επιχειρηματίας
Σαλαπάτας Β., επιχειρηματίας
Σαλαπάτας Σ., επιχειρηματίας
Σαλούστρος Π., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Σαραντάκης Ο., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Σαράντης Ι., επιχειρηματίας
Σαράντης Ρ., επιχειρηματίας
Σαρφάτης Ρ., επιχειρηματίας
Σεραφειμίδης-Γεωργακάς, προμηθευτές Αρχών Κατοχής
Σκλαβούνος Λ., επιχειρηματίας
Σουπίλας Σ., επιχειρηματίας
Σοφιανόπουλος Π., εργολάβος
Σταματόπουλοι Α., Λ., Θ., Ρ. & Ο., επιχειρηματίες
Στασινόπουλοι Ι., Η & Μ., επιχειρηματίες
Στίκας Α., επιχειρηματίας
Στίπας Π., επιχειρηματίας
Συριανάκης Θ., επιχειρηματίας
Τερζόγλου Ν., επιχειρηματίας
Τολιάς Β., εργολάβος
Φερλάτσο Ο., προμηθευτής Αρχών Κατοχής
Φουρναράκης-Ιωαννίδης, εργολάβοι
Φώκερ Σ., εργολάβος
Χάινε Ε., επιχειρηματίας
Χαραλάμπους Μ., εργολάβος
Χασαπάκος Χρ., επιχειρηματίας
Χατζηνάκος Γ., εργολάβος
Χατζηπαναγιώτης Ι., εργολάβος
Χόχνετς Φ., προμηθευτής Αρχών Κατοχής

Πηγή

Ερωτικές γνωριμίες ενηλίκων στην Ελλάδα. Βγείτε ραντεβού, βρείτε σύντροφο για μια βραδιά, γιατί όχι και για ολόκληρη τη ζωή σας. ΠΑΤΗΣΤΕ ΕΔΩ ΓΙΑ ΔΩΡΕΑΝ ΕΓΓΡΑΦΗ

Διαβάστε περισσότερα